Blogia
Rincón Olvidado

He decidiu xublidar-te


He decidiu xublidar-te,
meter os pietz en a tierra,
prener a vida en a mia man
y caminiar t'atra parte.

Tot iste tiempo que soi estau
pensando en tú diya y nueit
ha estau en vano de nuevo
como lo más viello pasau.

No ye rencor, ni odio ni pena;
que nomás que estar conscient
de que bi ha cosas en a vida
que nunca no salen a escena.

Y de nuevo dica o buedo
caminaré sin de recuerdos,
los borraré totz chuntos
ta no sentir o fredo.

Fredo que tú me dixas,
fredo que m'has dixau,
a o prebar de creyer-me
que ta yo tú te manullas.
 
He decidido olvidarte,
poner los pies en la tierra,
tomar la vida en mi mano
y caminar a otra parte.

Todo este tiempo que he estado
pensando en tí día y noche
ha sido en vano de nuevo
como en el más viejo pasado.

No es rencor, ni odio ni pena;
es tan sólo ser consciente
de que hay cosas en la vida
que nunca salen a escena.

Y de nuevo hacia vacío
caminaré sin recuerdos,
los borraré todos juntos
para no sentir el frío.

Frío que tú me dejas,
frío que me has hejado,
al intentar creerme
que para mí tú te manejas.

1 comentario

laura -

:O q fuerte